درد دل

  

هیچ کس نیست زمانی که تنهایی گوشه ای از تنهایی ات را با خود قسمت کند.

زمانه بی وفاست مثل انسانهایی که در این دنیای فانی با آنها در حال گشت و گذاری. 

زمانی که شادند باید شاد باشی و اگر دقایقی غمگین باشی حتی نیم نگاهی بسویت 

 نمی اندازند...

چه زیباست کلبه ای کوچک داشتن و از همه این به ظاهر خوش بودن ها گذشتن و از دیارشان  

رفتن بجایی که هوای پاک معرفت تنفس کردن...




باورم نمیشه

 

باوم نمیشه که تو رفته باشی ز کنارم 

آخه من پاییز بودم تو بودی گل بهارم 

توخودت گفتی که هیچ وقت منو تنها نمیذاری 

توی گلدون دل من گل خوشبختی میکاری 

یادته گفتی بجز تو هیچ کس و اینجا ندارم 

اما چند وقته که دیگه حرفتو باور ندارم 

حالا چند ماهه که رفتی نمیدونم تو کجایی 

این دل و تنها گذاشتی به کدوم نرخ و بهایی؟ 

چه جوری دلت اومد که بی خبر بری از اینجا 

اگرم چشمات میخوای جایی نیست مونده همینجا 

میدونم که برمیگردی آخه من هنوز اسیرم 

تو بیا برس به دادم که دارم بی تو میمیرم 

میشینم چشم انتظارت آخه من هنوز باهاتم

هرجای دنیا که باشی همون نسیم با وفاتم 


http://nasimesemnani.persiangig.com/image/222.jpg


دلم



دیدی دلم شکست  

دیدی که این بلور درخشان عمر من بازیچه بود 

دیدی چه بی صدا دل پر آرزوی من  از دست کودکی که ندانست قدر آن افتاد بر زمین 

دیدی دلم شکست.....