باورم نمیشه

 

باوم نمیشه که تو رفته باشی ز کنارم 

آخه من پاییز بودم تو بودی گل بهارم 

توخودت گفتی که هیچ وقت منو تنها نمیذاری 

توی گلدون دل من گل خوشبختی میکاری 

یادته گفتی بجز تو هیچ کس و اینجا ندارم 

اما چند وقته که دیگه حرفتو باور ندارم 

حالا چند ماهه که رفتی نمیدونم تو کجایی 

این دل و تنها گذاشتی به کدوم نرخ و بهایی؟ 

چه جوری دلت اومد که بی خبر بری از اینجا 

اگرم چشمات میخوای جایی نیست مونده همینجا 

میدونم که برمیگردی آخه من هنوز اسیرم 

تو بیا برس به دادم که دارم بی تو میمیرم 

میشینم چشم انتظارت آخه من هنوز باهاتم

هرجای دنیا که باشی همون نسیم با وفاتم